خشكسالي پديده‌اي اقليمي بوده و به عنوان بخشي از اقليم يك منطقه محسوب مي‌شود. اين پديده داراي خصوصيّاتي است، كه آن را از ساير بلاياي طبيعي جدا مي‌كند. تحقيقات انجام شده نشان مي‌دهد كه در بين حوادث طبيعي، خسارات ناشي از خشكسالي بيشترين مقدار را شامل است. لذا پايش گسترده آن و ايجاد يك نظام هشدار و پيش آگاهي در مناطق مستعدّ خشكسالي، امري اجتناب ناپذير است. يكي از ابزارهاي اصلي پايش خشكسالي، استفاده از شاخص‌هاي خشكسالي مي‌باشد. نوشتار حاضر، شاخص شدت خشكسالي را به عنوان الگوي معتبر و كاربردي، مورد استفاده قرار داده است. در پايان نتايج خروجي الگو، كه شاخص انحراف رطوبت ماهانه (Z) و شاخص شدّت خشكسالي (Xi) مي‌باشد، ارائه مي‌شود. در اين مقاله با استفاده از نرم‌افزاري كه جهت محاسبه شاخص شدّت خشكسالي پالمر طرّاحي شده، اين شاخص براي ايستگاه سينوپتيك گرگان طيّ دوره‌ي آماري (2003-1971 ميلادي) محاسبه و ارائه گرديده است. وجود دوره¬های کوتاه مدت و بلند مدت خشکسالی در گرگان، طی این دوره، حاکی از اهمیت و ضرورت لحاظ نمودن این پدیده در مدیریت توسعه و بخصوص مدیریت کشاورزی منطقه دارد. شدید¬ترین خشکسالی به وقوع پیوسته این دوره در سال 1987 میلادی با مقدار (7-) و در درجه بسیار زیاد خشک بوده و شدید¬ترین تر سالی در سال 1996 میلادی با مقدار (6) و درجه بسیار مرطوب بوده است.