کانون اصلاح و تربیت کودکان و نوجوانان و نقش معماری در فرهنگ سازی و ایجاد بستری مناسب در جلوگیری از احساس خشونت و تهاجم آنان است. هر طرح و بنای معماری به حکم ضرورت و نیاز جامعه شکل گرفته و می کوشد تا به شکلی پاسخگوی بخشی از نیازهای جامعه باشد. این پروژه تحت عنوان طراحی کانون اصلاح و تربیت با هدف کمک به بازپروری روانی به دنبال ایده ای جدید و مدرن برای پرورش نوجونان است ، هدف کلی طراحی یک مرکز نگهداری، اصلاح وتربیت بزهکاران استان را دنبال می کند بر مبنای محیط مناسب، امید به بازگشت،تغییر نگرش،همدلی، برونگرایی، آزردگی خاطر، بازپروری روانی می باشد. کانون اصلاح و تربیت در راستای هدف کاهش آمار بزهکاری به دنبال شناسایی خلاقیتهای هنری، ایجاد زمینه های رشد استعدادهای بالقوه بزهکاران و رهنمون ساختن ایشان به سوی آینده ای روشن و عاری از بزه می باشد. روش تحقیق در این مطالعه،(تحلیلی – توصیفی) کتابخانه ای است که تحقیقات و یافته های تخصصی معماری را در ارتباط فضاشناسی مورد توجه قرار می دهد و از سوی دیگر شناخت شخصیت بزهکاران مدنظر قرار دارد و روش دیگر، روش پیمایشی است که انجام مصاحبه با متخصصین و مسیولان کانونها و بررسی سایت مورد مطالعه را در برمی گیرد و در پایان نیز اصول کلی طرح با توجه به نیازها و استانداردها در فضا های مشابه کانون اصلاح و تربیت شکل می پذیرد. استفاده از شیوه های متنوع مطالعاتی و شناخت فضاهای مورد نیاز کانون اصلاح و تربیت کمک کرده است. سازماندهی طرح با ایده ذهنی مطابقت داشته باشد.