چالش های فرسایشی بر بررسی های علمی استوار است و اگر آسیب شناسی بافت به خوبی انجام نگیرد، بازآفرینی نمی تواند موثر واقع شود لذا برداشت دقیق و پس از آن بررسی، تجزیه وتحلیل و نتیجه گیری منطقی، مهمترین گام مطالعات در فرآیند آسیب شناسی فرسایشی ، مهمترین بخش در فرایند بازآفرینی بافت های فرسوده است.بافت های فرسوده فضاهایی هستند که دارای ویژگی های نامناسب کالبدی- اجتماعی بوده و محیطی آنها را احاطه کرده است که از مواهب بالاتری برخوردار می باشد. بافت قدیم شهر بجنورد نیز دارای چنین خصوصیتی است که در میان محل6اتی واقع شده است که به لحاظ منزلت اجتماعی و امکانات کالبدی در سطوح بالای شهر قرار دارند. ولی این بافت به لحاظ کلیه شاخص های اجتماعی- اقتصادی و کالبدی دارای شاخص های پایین بوده و عدم توازن فضایی میان بافت قدیم و بافت فراگیر آن به شدت مشاهده می شود.از ویژگی های این بافت، مصالح نامرغوب، عدم تعادل در توزیع کاربری ها، فقدان دسترسی مناسب به خدمات شهری، ضعف در زیر ساخت ها، مشکلات عملکردی، رشد ناهنجاری های اجتماعی، فقدان ایمنی و امنیت است. لذا هدف از تحلیل شناسایی چالش های کالبدی- فضایی و تبیین راهبردهای کاربردی بازآفرینی جهت ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین بافت قدیم و کاهش سطح نابرابری های فضایی بین محدوده بافت قدیم و فراگیر است.بدین منظور مولفه های هویت ، وحدت (بالاخص وحدت فرهنگی) مورد بررسی قرار گرفته است.بنا به ماهیت موضوع و هدف تدوین شده، ساختار کلی وتوالی مراحل مختلف مبتنی برراهبرداستدلال منطقی شکل گرفته است ودرنهایت راهبردهایی برای ارتقاء و تولید ارزش های اجتماعی دربازآفرینی محدوده های زوال یافته شهری پیشنهادمیشود.