گیاه نخود (Cicer arietinum) از جمله گیاهانی است که ارزش غذایی بالایی دارد و از منابع مهم پروتئین گیاهی می باشد. نظر به اینکه تنش خشکی مهم ترین عامل محدود کننده تولید محصول می‌باشد و با توجه به پیچیدگی و چند ژنی بودن تحمل به خشکی در این تحقیق سعی شده است تا با گردآوری تمامی ژن‌های شناخته شده دخیل در تحمل به خشکی در نخود، شبکه ژنی درگیر بازسازی شده و تصویر روشن تری از نحوه پاسخ دهی گیاه خلر به تنش خشکی و ژن‌های کلیدی مربوطه حاصل شود. از مجموع 110 ژن شناسایی شده 17 ژن به عنوان مؤثرترین ژن‌ها در این بین شناخته و شبکه ژنی مربوطه رسم شد. شبکه برهم‌کنش پروتئینی نیز برای 110 ژن رسم گردید. نتایج نشان داد که پروتئین های عملکردی بیشترین تعداد را در بین 17 ژن مؤثر داشتند. این امر نشان دهنده اهمیت این ژن‌ها در مکانیسم تحمل به خشکی می‌باشد. امید است نتایج به دست آمده در راستای یافتن راهکارهایی هدفمند جهت افزایش تحمل به خشکی مفید واقع گردد