مقدمه و هدف: در این تجربه اثرات مواجهه با سیکلوفسفامید بر میزان پروتئین های کبد موش صحرائی تیمار شده با ویتامین E و سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: 42 سر موش صحرائی ماده بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 10 ± 200 گرم به 7 گروه تقسیم شدند. گروه 1 : کنترل، گروه 2: شم ( سرم فیزیولوژی به میزان ml 0/02 ) گروه 3: SN به میزان mg/kg-B.W. 1 سلنیت سدیم به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه 4 : VE به میزان mg/kg-B.W 200 ویتامین E صورت گاواژ دریافت کردند. گروه 5 : CP به میزان mg/kg B.W5 سیکلوفسفامید به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه 6 CP-SN و 7: CP-VE یک بار در روز mg/kg-B.W 5 سیکلوفسفامید به صورت تزریق درون صفاقی و به ترتیب مقادیر mg/kg-B.W 1 سلنیت سدیم به صورت تزریق درون صفاقی و mg/kg-B.W. 200 ویتامین E به صورت گاواژ دریافت کردند. روز 22 همه ی حیوانات کشته شده و از قلب حیوانات خونگیری شد. فعالیت پروتئین ها با استفاده از کیت اندازه گیری پروتئین پلاسما مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: میزان پروتئین در گروه های SN ،SA و VE نسبت به گروه CO تغییر معناداری نداشت. میزان پروتئین در گروه CP نسبت به گروه CO کاهش معنا داری نشان داد. گروه های CP-SN و CP-VE نسبت به سایر گروه ها تغییر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: با توجه به مطالعات بیوشمیایی پروتئین های کبد می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از داروی سیکلوفسفامید باعث کاهش پروتئین های کبد می گردد که این مطلب موئد اثر تخریبی این دارو بر بافت کبد می باشد، اما استفاده از این مقدار ویتامین E و سلنیت سدیم باعث مهار اثر تخریبی داروی سیکلوفسفامید نگردیده است که احتمال دارد بخاطر کوتاه بودن مدت تیمار، نامناسب بودن دوز مصرفی ویتامین E و سلنیت سدیم بوده باشد.