به منظور بررسی اثر انواع پرایمینگ بر جوانهزنی بذر مرزه در شرایط تنش شوری، دو آزمایش جداگانه، یکی فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و دیگری در قالب بلوک کامل تصادفی انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارتند ازچهار سطح پرایمینگ شامل: اسموپرایمینگ با PEG8000 با غلظتهای ( 0/8- ، 1- ، 1/2 - بار) و هیدروپرایمینگ، پنج سطح شوری (صفر ، 3 ، 6 ، 9 و 12 دسیزیمنس بر متر) و مدت زمانهای ( 24 و 48 ساعت) بود. در تمام صفات تیمار پرایمینگ نسبت به تیمار شاهد دارای بالاترین میزان بوده. نتایج نشان داد که بین تیمارهای پرایمینگ از لحاظ سرعت جوانه زنی، بنیه بذر و جوانه زنی نهایی اختلاف معنی دار وجود داشت. در شرایط بدون تنش بیشترین سرعت جوانه زنی و بنیه بذر مشاهده شد. مقایسه میانگین حاکی از آن بود که تیمار پرایمینگ با پتانسیل (1-) بار در مدت پرایم 24 ساعت و بدون تنش شوری بهترین تیمار پرایمینگ در این آزمایش بوده و در مقایسه بین پرایمینگ و عدم پرایم، بذرهای پرایم شده در تمامی صفات بیشترین مقدار را نشان دادند.