هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر ویتامین E و سلنیوم بر بافت کبد رت تیمار شده با سیکلوفسفامید می باشد. در این مطالعه از رت های نژاد ویستار با سن 90 - 80 روز استفاده و حیوانات به 7 گروه تقسیم شدند. گروه CO هیچ گونه حلال یا دارویی دریافت نکرد. گروه SA روزانه ml 0/2 سرم فیزیولوژی به عوان حلال دارو به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه SN به میزان mg/kg-B.W 1 سلنیت سدیم به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه VE به میزان mg/kg B.W.200 ویتامین E به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه CP به میزان mg/kg-B.W 5 سیکلوفسفامید به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروههای CP-SN و CP-VE یک بار در روز mg/kg-B.W 5 سیکلوفسفامید به صورت تزریق درون صفاقی و به ترتیب مقادیر mg/kg-B.W 1 سلنیت سدیم به صورت تزریق درون صفاقی و mg/kg-B.W. 200 ویتامین E به صورت گاواژ دریافت کردند. پس از گذشت 21 روز حیوانات کشته شدند و به منظور برآورد تغییرات بافتی کبد حیوان جدا گردید و در فرمالین 10% قرار گرفت، برش های 5 میکرونی از بافت کبد تهیه شده و به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شد. در گروه CP سیکلوفسفامید آسیب بافت کبد (تغییرات هیدروپیک سیتوپلاسم در اکثر سلول های هپاتوسیتی مشاهده گردید.) در گروه های درمان شده با ویتامین E و سلنیوم آسیب های بافتی نسبت به گروه دریافت کننده سیکلوفسفامید کاهش یافته است که بیانگر نقش حفاظتی ویتامین E و سلنیوم می باشد.