خرفه Portolaca oleraceae گیاهی است که بیشتر به عنوان علف هرز شناخته میشود، اما در سازمان بهداشت جهانی به عنوان یکی از پرکاربردترین گیاهان دارویی مطرح است. به منظور بررسی رژیم آبیاری و کودهای آلی و شیمیایی بر ویژگیهای کمی و کیفی خرفه، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل: 80 درصد رطوبت قابل استفاده (عدم تنش) ، 60 درصد رطوبت قابل استفاده (تنش ملایم) و 40 درصد رطوبت قابل استفاده )تنش شدید( به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی در پنج سطح: شاهد(عدم استفاده از کود)، کود دامی (20 تن در هکتار) ورمی کمپوست (15 تن در هکتار) اوره _ 150 کیلوگرم در هکتار) و کود ترکیبی NPK ( با نسبت 10:10:10)به میزان 100 کیلو گرم در هکتار بود. اندازهگیری رطوبت خاک در طول دوره رشدی با استفاده از دستگاه بازتاب زمانی امواج TDR انجام گرفت. ویژگیهای مورد مطالعه در این آزمایش شامل: وزنتر و وزنخشک برگ، وزنتر و وزنخشک ریشه، وزن هزار دانه، تعداد کپسول در بوته، مقدار کلروفیل a و b و میزان پرولین در برگ بود. اثر تنش خشکی، کود و اثر متفابل آنها بر وزنتر و وزنخشک برگ، وزنتر و وزنخشک ریشه، وزن هزار دانه، تعداد کپسول در بوته و مقدار کلروفیل a و b در سطح 1 درصد ( 1% >p) معنیدار بود. تیمار آبیاری مطلوب ( 80% رطوبت قابل دسترس) بیشترین مقدار عملکرد کمی و کیفی در خرفه را داشت. در حالیکه همگام با افزایش تنش خشکی از مقدار این صفات کاسته شد. در این آزمایش اثر تنش خشکی، تیمار کودی و اثر متقابل آنها بر مقدار پرولین نیز معنیدار بود و همگام با افزایش تنش خشکی مقدار آن در گیاه افزایش یافت. تیمارهای کودی، باعث کاهش خسارتهای ناشی از تنش خشکی در گیاه شد. هر دو نوع کودهای آلی و شیمیایی اثر مثبت و نزدیک به هم در صفات اندازهگیری شده در این آزمایش داشت. بنابراین با جایگزین کردن کودهای آلی به جای کودهای شیمیایی علاوه بر دستیابی عملکرد بیشتر کمی و کیفی و همچنین کاهش خسارتهای ناشی از تنش خشکی، میتوان در جهت کشاورزی پایدار و کاهش آلودگیهای زیست محیطی نیز گام برداشت.