تنشهای غیرزیستی شوری، خشکی، دماهای مفرط (گرما یا سرما)، آلودگی هوا، شدت از جمله مهمترین تنشهای محیطی هستند که گیاهان زراعی با آنها مواجه هستند و گیاه زیره سبز نیز از این مسئله مستثنی نیست. تقریبا 22 درصد زمینهای زراعی در جهان شور هستند و اراضی تحت خشکی نیز قابل توجه بوده و پیش بینی می شود تا سال 2050 بر وسعت آنها تا 50 درصد افزوده شود. تنش شوری منجر به تغییرات جدی فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و بیوشیمیایی میشود که اثرات مخربی بر رشد و تولید محصول دارد. این تنش یکی از علل اولیه کاهش محصول در سطح جهان میباشد. در این تحقیق مقاومت به شوری 10 اکوتیپ مختلف زیره سبز در پنج غلظت مختلف شوری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1393 اجرا شد. فاکتور A شامل 10 اکوتیپ سبزوار، خوسف، قوچان، سرایان، کاشمر، گناباد، زیرکوه، اسفراین، طبس و تربتجام و فاکتور B شامل پنج غلظت شوری 1 ، 3 ، 5 ، 7 و 9 دسیزیمنس بر متر dS/m بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین اکوتیپهای مختلف نشان داد که از لحاظ صفات مورد بررسی اکوتیپ سبزوار دارای کمترین کاهش از لحاظ صفات مورد بررسی میباشد و اکوتیپ قوچان داری بیشترین کاهش از لحاظ صفات صفات مورد بررسی بود. با توجه به این امر اکوتیپ سبزوار از نظر تحمل به شوری نسبت به سایر اکوتیپهای مورد مطالعه، برتری نشان داد و اکوتیپ قوچان کمترین مقاومت را داشت. بررسی صفات مختلف نشان داد که تمامی صفات با افزایش سطح شوری کاهش مییابد.