شناخت تنوع ژنتیکی در گیاه زیره سبز مقدمه انجام برنامههای اصلاحی در این گیاه است. در این مطالعه تنوع ژنتیکی اکوتیپهای جمع آوری شده از مناطق مختلف خراسان (شمالی، رضوی و جنوبی) شامل سبزوار، خوسف، قوچان، سرایان، کاشمر، گناباد، زیرکوه ، اسفراین، طبس و تربت جام در پنج غلظت شوری یک، سه، پنج، هفت و نه دسیزیمنس بر متر dS/m مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش مورد نظر به صورت فاکتوریل و با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1393 اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه خوشهای در تنش یک و نه دسی زیمنس بر متر، اکوتیپها را در سه گروه عمده گروه بندی نمود؛ که در تنش یک دسی زیمنس بر متر گروه اول( شامل کاشمر، زیرکوه، سرایان، تربت جام، طبس، گناباد و سبزوار)و در تنش نه دسی زیمنس بر متر گروه سوم(خوسف و سبزوار) دارای حداکثر مقاومت به تنش شوری بود. در تنش سه دسی زیمنس بر متر اکوتیپ ها در چهار گروه عمده قرار گرفتند که در آن گروه سوم( سبزوار، کاشمر و گناباد دارای حداکثر مقاومت از لحاظ پارامترهای مرتبط با تنش شوری بود. در تنش های پنج و هفت دسی زیمنیس بر متر چهار گروه عمده از اکوتیپها مشخص گردید که در هر دو سطح شوری گروه چهار دارای حداکثر مقاومت بود. در تنش پنج دسی زیمنس بر متر گروه چهارم شامل اکوتیپ سبزوار و در تنش هفت دسی زیمنس بر متر گروه چهارم شامل اکوتیپ سبزوار بود. تجزیه همبستگی نشان داد که بیش ترین ضریب همبستگی مثبت و معنی دار را شاخص درصد جوانه زنی با سرعت جوانه زنی داشت.