عدم مشارکت جوامع محلی و مشارکتهای منفعلانه در مدیریت مراتع و نبود زمینه های مدیریت بومی و عدم استفادهی مؤثر از جوامع محلی در تصمیم سازی، تصمیم گیری و عدم حضور ذینفعها و ذینفوذها و تصمیم گیران محلی در طرحها و پروژه ها ، موجب ناکارایی برنامه های دولتی در حفاظت، اصلاح و احیاء مراتع شده است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل مؤثر بر عدم مشارکت بهره برداران در اجرای طرحهای مرتعداری از دیدگاه بهرهبرداران است. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است که در سامان های عرفی مراتع شهرستان پیرانشهر در استان آذربایجان غربی انجام شده است. در این راستا چهار سامان عرفی زیوکه یورد ، زیوکه میرگه چکو، خرگداشان یورد و گرده بن که همگی دارای شیوه بهرهبرداری گروهی )مشاعی( هستند انتخاب گردید. نمونه گیری به روش تصادفی ساده بوده و تعداد نمونه نیز با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 157 بهره بردار تعیین گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که از طریق مصاحبه مستقیم با بهره برداران در منطقه تکمیل شده است. یافتههای این پژوهش نشان داد که عوامل سن و سابقه بهرهبرداری از مرتع همبستگی معنیداری با مجموع شاخصهای عدم مشارکت بهرهبرداران در اجرای طرح های مرتع داری داشتند اما متغیر سواد همبستگی معنی داری در عدم مشارکت بهره برداران در اجرای طرحهای مرتع داری نداشته است. همچنین نتایج الویت بندی عوامل عدم مشارکت بهره برداران در اجرای طرحهای مرتع داری نشان میدهد که سواد کم و نداشتن آگاهی کافی نسبت به پروژهای مرتع داری، عدم تناسب برنامه ها و پروژههای اصلاحی با الگوهای سازگار در منطقه و مساحت کم مرتع به ترتیب مهمترین عوامل اجتماعی، مدیریتی فنی و اقتصادی مؤثر بر عدم مشارکت بهره برداران در طرحهای مرتعداری منطقه میباشند.