در سالیان اخیر پرورش آبزیان به طور فزآیندهای افزایش یافته است. با این حال به دلیل استفاده از روشهای پرورشی متراکم، بیماری های عفونی به عنوان یک مشکل اساسی در مزارع باعث ایجاد خساراتهای اقتصادی سنگین گردیده است. استفاده از آنتی بیوتیک برای کنترل بیماری به دلیل بروز اثرات منفی مانند ایجاد باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک، سرکوب سیستم ایمنی، آلودگی محیط زیست و تجمع باقیمانده مواد شیمیایی در بافت ماهی به طور گستردهای مورد انتقاد قرار گرفته است. از سوی دیگر، هر چند واکسیناسیون به عنوان موثرترین روش جهت جلوگیری از شیوع بیماری میباشد، اما هزینه های بالای تولید واکسن با فرمولاسیون موثر و عدم تجانس آنتی ژنی گونه های میکروبی به عنوان موانع تولید واکسن محسوب میشوند. در سالیان اخیر علاقه مندی به استفاده از گیاهان دارویی به عنوان محرک ایمنی جهت افزایش پاسخهای ایمنی و مقاومت در برابر بیماری در ماهیان پرورشی افزایش یافته است. به نظر میرسد با توجه به دسترسی آسان، ارزان و سازگار با محیط زیست بودن، گیاهان دارویی و محصولات مشتق شده از این گیاهان میتواند به عنوان یک منبع مولکولهای زیست فعال مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این این مواد اثرات سودمند دیگری همچون کاهش دهنده استرس، افزایش دهند رشد و اشتها آور در ماهیان ایفا مینماید. هدف این مقاله مرور کلی بر پژوهشهای اخیر انجام شده در زمینه استفاده از گیاهان دارویی و به طور ویژه در مورد اثرات این گیاهان بر رشد ماهی، خونشناسی، پاسخهای ایمنی و مقاومت در برابر بیماریهای عفونی در آبزی پروری میباشد.