فضاهای شهری افزون بر جلوه های بصری حاوی ویژگیهای محسوس دیگری هستند که می توانند با تحریک حواس مخاطب، منشا برانگیختگی احساسات و شکل گیری خاطرات گردند .منظرحسی در کالبد بی جان شهرهای امروزی متاثر از بوی دودو صدای بوق خودروها و مدرنیته شهری رنگ باخته است .از طرفی به دلیل تسلط و تفوق حس بینایی در فرایند ادراک،دریافت های ناشی از دیگر محر کهای حسی همچون صداها، بوها، مزه ها و نمودهای حس زمان با وجود نقش با اهمیت خود در کیفیت بخشی به فضای شهری و ایجاد فضای یاد و خاطره، کمتر مورد توجه برنامه ریزان و طراحان قرار می گیرند؛در حالی که یکی از را ههای ارتقای کیفیت فضاهای شهری، افزایش غنای حسی محیط به منظور به کارگیری تمامی حواس باهدف ایجاد جذابیت، افزایش شمولیت و امکان فعالیت برای همه اقشار اجتماعی، سنی، جنسی و افراد کم توان از نظرادراک و حواس مانند افراد نابینا، ناشنوا و معلول می باشد. پارکهای شهری با ایجاد مکانی مناسب برای گذران اوقات فراغت و بهره مندی از هوای مطبوع یکی از بارز ترین فضاهای شهری محسوب می شوندو میتواند پتانسیل بالقوه ای در جهت توسعه فعالیتهای انسانی در نظر گرفته شود.ازاگرچه برای برخی، پارک هنوز محل ورزش، تفریح ، بازی و تفکر است، برای عده ای دیگر، یک محل مهم ملاقات و دیدار و مکان اجتماعی تلقی می شود.این فضااز دیرباز به دلیل دارا بودن عناصری پویا و سرزنده، دارای کیفیتهای فضایی ونسبتا0 پاسخگو به نیازها و حواس مختلف ساکنان ورهگذران بوده؛ هرچند امروزه این کیفیتها رو به افول هستند. وجود چنین فضاهایی در شهر می تواند باعث تعامل بیشتر شهروندان شده و در روحیه آنان بسیار تاثیر گذار باشد. این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت وروش ،توصیفی- تحلیلی می باشد و نقش غنای حسی درکیفیت منظر محیطی را بررسی می کند.نمونه ی موردی در این پژوهش پارک دانشجو واقع در چهارراه ولیعصر تهران می باشد. با تحلیل مطالعات انجام گرفته کمبود های موجود در زمینه ی غنای حسی شناسایی شده و با طرح پیشنهادها سعی بر تقویت آنها شده است.