عرضه واکسن‌ها ازنظر هزینه‌ به‌مراتب مؤثرترین روش جهت مبارزه با گسترش بیماری‌ها است. امروزه اکثر واکسن های مورداستفاده ، شامل باکتری یا ویروس ضعیف شده یا کشته شده هستند. استراتژی نسبتاً جدید، تمرکز بر واکسن های زیر واحدی است که در این حالت، یک یا چند پروتئین مهم و مربوط به پاتوژن، توسط یک ارگانیسم غیر پاتوژن تولید می گردد. پروتئین موردنظر می تواند از ارگانیسم بی ضرر خالص سازی شده یا به همراه میزبان، تحویل گردد. این استراتژی می تواند دغدغه‌های مرتبط با خطر برگشت نژادهای ضعیف شده به حالت تهاجمی در واکسن های مبتنی بر پاتوژن را مرتفع نماید. به دليل دست‌کاری ژنتيكي نسبتاً راحت و رشد سريع، مخمرها سیستم‌هایی هستند كه اغلب در مقياس وسيع براي توليد پروتئین‌های نوتركيب يا واکسن‌های زیر- واحدی مورداستفاده قرار می‌گیرند. براي استفاده از مخمرها بدين منظور معمولاً از بيوراكتورها استفاده می‌شود. علاوه‌براین پروتئین‌های نوتركيب بیان‌شده در اين ارگانیسم‌ها به‌منظور حذف كردن پروتئین‌های ميزبان و اجزاي ديگر قبل از استفاده به يك مرحله خالص‌سازی نياز دارند. استفاده از گياهان به‌جای مخمر در توليد واکسن‌های زیر واحدی بسياري از اين محدودیت‌ها را حذف می‌کند. علاوه‌براین استفاده از گياهان به‌جای مخمرها خطر آلودگی واکسن‌های زیر واحدی با پاتوژن هاي پستانداران كه ممكن است به‌صورت نامشخص در اين کشت‌ها باقي بماند را حذف و از سرایت آنها به انسان‌ها جلوگیری می کند.