محیط کنونی ،سازمان ها وجوامع را هرچه بیشتر به شیوه های جدید مدیریت سوق می دهد وگرایش به سبک مدیریت مشارکتی یکی از گزینه هایی است که می تواند افراد را به هم نزدیک کند و محیط مان را به سمت ایده آل تر پیش ببرد.در راستای حفظ تنوع زیستی و مدیریت پایدار حیات وحش، یکی از مهم ترین رویکردها در سیاست گذاری ،مدیریت مشارکتی است.در این رویکرد،بهره برداران یا ذینفعان محلی یکی از اجزای اساسی محسوب می شوند.لذا پژوهش¬های اخیر نشان داده است که مدیریت محیط¬زیست بدون توجه به ظرفیت مشارکت مردمی موفق نخواهد بود. لذا در این مقاله با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی چگونگی مدیریت مشارکتی حیات¬وحش منطقه توران پرداخته شده است. در این پژوهش تلاش شده است مطالعات جامع منطقه توران مورد بررسی قرار گرفته و پس از مشخص نمودن مشکلات و چالش¬ها در راستای دستیابی به اهداف ذکر شده، راه¬حل¬هایی کاربردی متناسب با ویژگی-های اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی منطقه پیشنهاد گردند. در پژوهش حاضر از سه روش کتابخانه¬ای به منظور جمع¬آوری اطلاعات، بازدیدهای میدانی برای بررسی چالش¬ها و مشکلات و سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت بهبود نمایش مکانی داده¬ها استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که فعالیت¬های انسانی از قبیل دامداری، کشاورزی، راه¬سازی و ... مهم¬ترین عوامل تخریب محیط¬زیست منطقه توران می¬باشد. مطابق نتایج برای تحقق مشارکت مردمی، ارتقای دانش و آگاهی بهره¬برداران از محیط¬زیست از طریق برگزاری دوره¬های آموزشی و تهیه محتوای آموزشی، بهبود مشارکت بهره¬برداران در فرآیند برنامه¬ریزی و سیاست¬گذاری با بهره¬گیری از روش¬های توانمند-سازی جوامع محلی ضروری می¬باشد.