با افزایش فعالیت‌های انسانی ورود آلودگی به محیط‌زیست و منابع آبی افزایش چشم‌گیری داشته است که بر روی حیات زیست‌مندان اثرات متفاوتی دارد. در این میان اثرات تقلیل دهنده محیط مؤثر بر کاهش این آلاینده‌هاست که خود پالایی رودخانه‌ها در زمره این موارد است. از عوامل مؤثر در خود پالایی آب‌های جاری، گیاه‌پالایی می‌باشد. در این حالت گیاهان با جذب عناصری که به‌عنوان آلاینده به محیط واردشده اما برای گیاهان حکم مواد مغذی را دارند باعث کاهش آلودگی و بهبود کیفیت آب می‌گردند. در این مطالعه، در رودخانه طالقان پس از سد طالقان، گیاه آب تره (Nasturtium aquaticum) به‌عنوان جاذب و کاهنده آلاینده مدنظر قرارگرفته و با به کار بردن سازه‌ای به‌عنوان محفظه نگهدارنده،گیاه آب تره در مجاورت فسفات و کلسیم به‌عنوان آلاینده‌های محیطی قرار گرفت. در طی دو ساعت و سی دقیقه هر 15 دقیقه نمونه‌برداری‌ها انجام شد. بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده،این گیاه به‌عنوان کاهنده کلسیم و ذخیره‌ساز آن در بازه زمانی کوتاه مدت عمل نموده و در کاهش فسفات تغییرات به‌صورت نموداری سینوسی با دامنه کوتاه مشهود است. می‌توان این نتایج را بر خاصیت ذخیره کنندگی گیاه آب تره در ارتباط با ذخایر کلسیمی، با توجه به کمبود این عنصر در محیط‌زیست طبیعی این گیاه نسبت داد و در ارتباط با فسفر می‌توان این‌گونه بیان نمود که در محیط زندگی این گیاه، مقدار فسفر همواره بالا بوده و در نتیجه میزان جذب فسفات طی زمان کوتاه به نسبت زیاد نمی‌باشد. به‌طورکلی راندمان جذب توسط گیاه آب تره در ارتباط با کلسیم با غلظت‌های 5/2 و 10 mg به ترتیب معادل 90% و 5/97 % و در ارتباط با فسفر با غلظت‌های 5/2 و 10 mg به ترتیب معادل 16% و 10% برآورد شد.