حفاظت و مدیریت گونه های نادر نیاز به یک دانش کامل در رابطه با شرایط زیستگاه آنها دارد. تکنیک های متعددی برای ارزیابی مناسب بودن زیستگاه برای یک گونه وجود دارد. فناوری هایی از قبیل سامانه اطلاعات جغرافیایی، سنجش از دور، نقشه های دیجیتال، لیدار و... در عصر حاضر به منظور جمع آوری اطلاعات در مورد پارامتر های فیزیکی زیستگاه ها مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد مزایای این فناوری‌ها بیش از روش‌های سنتی می‌باشد. با گذشت زمان دسترسی به داده‌های مکانی بهتر ارزیابی و مدیریت علمی‌تر و واقع بینانه تر آن را در پی داشته است. بسیاری از روش‌های ارزیابی زیستگاه بر اساس روابط گونه و زیستگاه بدست آمده است. در واقع همه‌ی روش‌ها سعی در ارزیابی ظرفیت برد زیستگاه حیات‌وحش برای گونه‌های جانوری خاص را داشته‌اند. همه این روش‌ها باید در رابطه با کاربردشان در موقعیت‌های مختلف مورد آزمون قرار گرفته باشند. این مقاله به بررسی پیشرفت‌های اخیر دررابطه با مدیریت وارزیابی زیستگاه با استفاده از فناوری های نوین می پردازد.