گرفتگی قطره¬چکان¬ها بعنوان مهم¬ترین مشکل در آبیاری قطره¬ای مطرح می¬باشد. با وجود اینکه علت این امر کاملاً شناخته شده است اما هنوز راه حل موفقی برای آن پیدا نشده است. در این پژوهش از نانو ذرات تیتانیوم دی¬اکسید با توجه به خواص فوتوکالیستی و خود تمیز¬شوندگی برای ساخت نانوکامپوزیت مورد نظر استفاده نمودیم تا تاثیر آن بر کاهش رسوب آب آبیاری را بررسی نماییم. برای تهیه نانوکامپوزیت¬ها به پزوهشگاه پلیمر ایران مراجعه شد و در آنجا برای ساخت آنها از دستگاه اینترنال میکسر استفاده شد. پس از آن با استفاده از دستگاه پرس نمونه¬ها را درسایزهای مساوی 3*3 سانتیمتر مربع جهت انجام آزمایشات بعدی آماده نمودیم. در مرحله بعد نمونه¬ها را جهت تهیه عکس توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی به پزوهشگاه متالورژی رازی منتقل نمودیم. آزمایشات کاهش رسوب در آزمایشگاه گروه آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گرفت. این آزمایشات طی چهار دوره 21 روزه بر روی 12 عدد نمونه نانوکامپوزیت انجام گرفت و از چهار نوع آب آبیاری با شوری¬های 6/0 ، 2 ، 5/3 و 5 (ds/m) جهت بررسی آزمایش رسوب استفاده گردید. برای اندازه¬گیری تغییرات وزن نمونه¬ها آنها را با ترازوی دیجیتال با دقت 0001/0 اندازه گرفته و نهایتا این داده¬ها جهت بررسی تاثیر نانوذرات تیتانیوم دی¬اکسید بر کاهش رسوب آب آبیاری بررسی شدند. این 12 قطعه نانوکامپوزیت در چهار تیمار شوری وسه تیمار نانو و چهار زمان مورد بررسی قرار گرفت، که شامل چهار تیمار غلظت وزنی نانوذرات و سه تکرار می باشد. در این مقاله نتایج حاصل از تغییرات توامان تیمار نانو و تیمار زمان با در نظر گرفتن شوری ثابت نشان داده می¬شود. همچنین دمای آون در تمام روند انجام آزمایش 70 درجه سانتیگراد و حجم آب موجود در بشرها 200 سی¬سی در نظر گرفته شد. در این مقاله به تغییرات میزان رسوب ایجاد شده بر روی سطوح نانوکامپوزیت در حالی پرداختیم که میزان شوری آب را متغیر و میزان غلظت وزنی نانو ذرات را متغیر در نظر گرفتیم. با مقایسه نمودارها اینگونه برداشت می¬شود که با افزایش میزان غلظت وزنی نانوذرات از درصد افزایش وزن رسوب کاسته می¬شود که این به معنی مثبت بودن نتایج آزمایش می¬باشد.