با توجه به اهميت ضدعفوني بذر و تأثير آن در كنترل بیماری‌های بذرزاد و نیز برنامه‌ریزی جهت کاربرد آفت‌کش‌ها نیاز به ارزیابی اثرات زیست‌محیطی آفت‌کش‌هاست. برای این منظور، از شاخص‌های متعددی استفاده می‌گردد که یکی از این شاخص‌ها، شاخص تأثیر زیست‌محیطی آفت‌کش‌ها است. در این مطالعه شاخص تأثیر زیست‌محیطی و اجزای آن (کارگر مزرعه، مصرف‌کننده و آبشویی و اکولوژی) برای قارچ‌کش‌های توصیه‌شده در ضدعفونی بذور لوبیا و نخود موردبررسی قرار گرفت. در بین تیمارهای بذری کنترل مرگ گیاهچه لوبیا، قارچ‌کش تیابندازول دارای مقادیر بیشتری در هر سه جزء شاخص بود. در بین اجزای شاخص مربوط به قارچ‌کش کاپتان در ضدعفونی بذر نخود بیشترین خطرآفرینی مربوط به جزء اکولوژی و کمترین خطرآفرینی مربوط به جزء مصرف‌کننده و آبشویی بود. در بین تیمارهای بذری کنترل برق‌زدگی نخود قارچ‌کش مانکوزب بیشترین مقدار جزء کارگر مزرعه و کمترین مقدار دو جزء دیگر را دارا بود، ولی با توجه به مقدار بالای نرخ کاربرد مزرعه‌ای آن، خطرآفرینی آن نسبت به دو قارچ‌کش دیگر بیشتر ارزیابی می‌گردد. در کنترل زردی نخود با توجه به مقادیر شاخص ترکیب دو قارچ‌کش ایپرودیون و کاربندازیم خطرآفرینی بیشتری به دنبال داشته و جایگزینی آن با بنومیل ایمن‌تر ارزیابی می‌گردد. بیشترین اثر منفی کاربرد این قارچ‌کش‌ها در جزء اکولوژی دیده شد.