در امروزه با وجود پیشرفت‌هایی که بشر در زمینه تکنولوژی تولید و اصلاح گیاهان زراعی انجام داده است هنوز آب‌وهوا در محدوده‌ی وسیع و غیرقابل کنترل باقی مانده است. اقلیم نیمه خشک ایران همواره در معرض نوسان‌های فراوان عناصر اقلیمی در مقیاس سالانه و فصلی قرار دارد. به طوری که میزان تولید محصولات کشاورزی همبستگی بالایی با نزولات جوی روند خیزش دما دارد در نتیجه با شناخت متغیرهای مختلف مؤثر بر رشد گیاه و محصول می‌توان برنامه‌ریزی دقیقی در این زمینه انجام داد. پژوهش حاضر در راستای بررسی پارامتر های اقلیمی و تأثیرات آن بر عملکرد کشت برنج در استان به پهنه بندی اقلیمی کشت برنج در سطح این استان پرداخته است. در پژوهش حاضر از دو پایگاه داده‌های اقلیمی(میانگین بارش دوره رشد، میانگین درجه حرارت، دمای جوانه‌زنی، دمای گل‌دهی، دمای رسیدگی، ساعات آفتابی، رطوبت نسبی و تبخیر) و پایگاه منابع زمینی (ارتفاع، شیب و جهت شیب اراضی) استفاده شده است. نقشه هر کدام از این پارامتر ها در محیط GIS تهیه گردید و در نهایت با توجه به وزن هرکدام اقدام به تلفیق نهایی نقشه ها و ارائه نقشه مربوط به آن شده است. نتایج حاصله بیانگر این است که قسمت‌های جنوب غربی و تا حدودی قسمت‌های مرکزی استان شامل شهرستان‌های کوهدشت و بخشهایی از شهرستانهای پلدختر و خرم‌آباد از شرایط مناسب(بدون محدودیت و محدودیت کم)؛ و شرق و شمال و قسمتهایی از جنوب استان شامل شهرستان‌های الشتر، بروجرد، نورآباد، ازنا و الیگودرز و قسمت‌های از شهرستان‌های پلدختر و خرم آّباد از محدودیت شدید و متوسط در کاشت برنج برخوردار است.