تکثیر گردو به دو صورت جنسی و غیرجنسی است، در چندین کشور از جمله ایران مرسوم‌ترین روش تکثیر به صورت بذری می‌باشد که به دلیل هتروزیگوت بودن بذرهای حاصل از لقاح جنسی منجر به گوناگونی زیاد و کیفیت ضعیف محصولات تولید شده می‌گردد‌. از جمله تکثیر غیر‌جنسی می‌توان به روش‌های کشت‌بافت، قلمه‌زدن، آپومیکسی و پیوند اشاره کرد که پیوند‌زدن همچنان مرسوم‌ترین روش ازدیاد غیر‌جنسی گردو می‌باشد. البته در پیوند گردو، مشکلاتی وجود دارد و گیرایی پایین همیشه به عنوان یک مانع در تکثیر انبوه و توسعه‌ی ارقام برتر گردو می‌شود. این آزمایش در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری در بهمن ماه سال 1392 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل دو نوع پیوندک خواب (پیوندکی که در زمان پیوند برداشت شده و پیوندکی که یک ماه در سردخانه مانده) و دو نوع روش پیوند (اسکنه و جانبی) بود. 30 روز پس از سازگاری دانهال‌های پیوندی صفاتی چون درصد گیرایی پیوند، درصد زنده‌مانی پیوند، میزان تشکیل کالوس طول رشد شاخه و تعداد برگ اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که نوع پیوند، نوع پیوندک خواب و همچنین اثر متقابل آن‌ها تاثیر معنی‌داری بر روی میزان رشد پیوندک و تعداد برگ آن‌ها داشت. میزان تشکیل کالوس تحت تاثیر نوع پیوندک و برهمکنش بین نوع پیوند و نوع پیوند قرار نگرفت.