در دوران جديد فناوري زيستي با استفاده از راهكارهايي نظير كشت سلول ها، اندام ها و بافت ها، مهندسي ژنتيك و كاربرد نشانگرهاي مولكولي قادر است كارآيي و بهره وري گياهان دارويي را به عنوان منابع تجديدپذير جهت توليد دارو افزايش دهد.
كشت سلول، بافت ها و اندام هاي گياهي امكان تكثير سريع و انبوه بسياري از گياهان دارويي مهم را فراهم نموده است.گياهان دارويي به دليل توأم بودن ماهيت طبيعي و وجود تركيبات همولوگ دارويي در آنها، با بدن سازگاري بهتري دارند و معمولا فاقد عوارض ناخواسته داروهاي شيميايي هستند، به خصوص در موارد مصرف طولاني و در بيماري هاي مزمن، بسيار مناسب تر مي باشند.گياهان تكثير شده از طريق كشتهاي in vitro عاري از بيماري و از لحاظ ژنتيكي و كيفي يكنواخت مي باشند. استفاده از روش هاي بيوتكنولوژي از جمله کشت بافت که شامل باززایی در شرایط آزمایشگاهی، باززایی از طریق جنین زایی سوماتیک، حفاظت گونه هاي گياهان دارويي از طريق نگهداري در سرما، توليد متابوليت هاي ثانويه از گياهان دارويي به منظور تكثير و افزايش توان ژنتيكي آنها و همچنين شناسايي سريع تر و دقيق تر ژنوتيپ هايي كه فرآورده بيشتري توليد مي كنند، مي تواند بسيار مفيد و از لحاظ تجاري بسيار سودآور باشد. طي سالهاي اخير كشت سوسپانسيون سلولي و اندام
( ساقه و ريشه مويين ( جهت توليد متابوليت هاي ثانويه و مطالعة مسير بيوسنتز متابوليت ها وافزايش بيان ژن و از سوی دیگر پیشرفت های که در زمینه ژنتیک گیاهی و تکنولوژی DNA نوترکیب، کمک شایانی به بهبود و تقویت تحقیقات در زمینه بیوسنتز متابولیت های ثانویه کرده است. این مقاله به بررسی کاربردهای بیوتکنولوژی برای باززایی و انتقال ژنتیکی برای افزایش تولید متابولیت های ثانویه در شرایط آزمایشگاهی در گیاهان دارویی می پردازد.