به منظور بررسی واکنش گیاه دارویی سرخار‏گل به کاربرد کود آلی، زیستی و تلفیق آن‏ها آزمایشی به صورت طرح اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور‏های آزمایش شامل محلول‏پاشی به عنوان فاکتور اول در دو سطح s1 (بدون مصرف چای‏کمپوست) و s2 (2 لیتر در هکتار چای کمپوست)، کود آلی به عنوان فاکتور دوم در سه سطح f1 (بدون مصرف کود) f2 (5 تن در هکتار کود ورمی‏کمپوست) و f3 (3 تن در هکتارکود دامی) و کود زیستی به عنوان فاکتور سوم در دو سطح a1 (شاهد) و a2 (200 گرم در هکتار کود بیوآزوسپیر) در نظر گرفته شد. در این تحقیق صفات ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، تعداد گل در بوته، فسفر برگ و فسفر ساقه تعیین و محاسبه گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که در تمامی صفات اختلاف معنی‌داری بین تیمار اعمال شده و تیمار شاهد وجود داشت. به طوری که بیشترین ارتفاع مربوط به استفاده از تیمار تلفیقی کود آلی، زیستی و محلول‏پاشی بود. و در بین تیمار‏ها، تیمار محلو‏پاشی واستفاده از کود‏ آلی ورمی‏کمپوست بیشترین تاثیر را بر روی صفات تعداد شاخه جانبی، تعداد گل در بوته، فسفر ساقه و فسفر برگ داشت.