در این پژوهش به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد گندم پائیزه در شرایط مزرعه در سال زراعی 1391در مزرعه ای در فاصله 10 کیلومتری شهرستان شهرکرد در مرکز استان چهار مهال و بختیاری انجام گرفت . این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 20 ژنوتیپ گندم در سه تکرار اجرا شد. قبل از مرحله کاشت، بستر مناسب برای بذور آماده و در هرکرت 10 خط با فاصله 20 سانتی¬متر و با طول 8 متر و در آبان ماه کشت شد. در این آزمایش مشخص شد که نتایج نشان داد که بین تعداد سنبلچه با تعداد دانه در خوشه و وزن دانه در خوشه رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. که نشان دهنده این است که هر چقدر تعداد سنبلچه بیشتر شود تعداد دانه و وزن دانه هم بیشتر خواهد شد. همچنین بین وزن دانه در خوشه با تعداد دانه در خوشه رابطه مستقیم و معنی دار وجود داشت. رابطه بین وزن کاه با تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور و وزن دانه در خوشه مثبت و معنی دار مشاهده گردید. نتایج همبستگی ساده نشان داد که بین وزن هزار دانه با تعداد پنجه بارور رابطه مثبت و معنی دار در سطح احتمال پنج درصد وجود داشت. رابطه بین تعداد روز تا رسیدگی با تعداد سنبلچه منفی و معنی دار بود به عبارتی هر چقدر ژنوتیپ ها زود رس تر باشند تعداد سنبلچه هم بیشتر خواهد بود.