به منظور بررسی اثر کودهای زیستی فسفات بارور-2 و ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش(Vigna radiate) آزمایشی در گلخانه‌‌ای واقع در 4 ‏کیلومتری جنوب غربي ياسوج در سال زراعی92-91 انجام گرفت. آزمایش به روش فاكتوريل در قالب طرح کامل تصادفی در دوازده تیمار و سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول کود زیستی ورمی کمپوست در چهار سطح (0، 10، 20، 30 تن در هکتار) و فاكتور دوم شامل کود زیستی فسفات بارور-2 در سه سطح (100،50،0 گرم در هکتار)در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه ، شاخص برداشت و وزن صد دانه بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد فاکتور کود زیستی فسفات بارور-2 و فاکتور ورمی کمپوست به تنهایی سبب افزایش عملکرد و شاخص برداشت گیاه ماش می شوند. همچنین بر‌همکنش فاکتورها نشان داد تیمار 30 تن در هکتار ورمی‌کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار با میانگین 63/12 دارای بیشترین عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیکی به ترتیب 6/12 و 6/3 گرم در متر مربع بوده است. کمترین عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک مربوط به تیمار شاهد به ترتیب با 4/0 و 3/0 گرم در متر مربع بوده است. بررسی نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که از نظر شاخص برداشت تیمار 10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست همراه با کود زیستی فسفات بارور-2 به میزان 50 گرم در هکتار با میانگین 79/336 دارای بیشترین شاخص برداشت و تیمار شاهد با میانگین 98/107 دارای کمترین شاخص برداشت بود. از نظر شاخص وزن صد دانه، تیمار 30 تن در هکتار ورمی‌کمپوست همراه با کود زیستی فسفات بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار با میانگین 69/8 گرم دارای بیشترین وزن صد دانه و تیمار شاهد با میانگین 16/0 گرم دارای کمترین وزن صد دانه بود.