این تحقیق به منظور بررسی اثرات کشت مخلوط شنبلیله و سیاه دانه، بر رشد و عملکرد این دو گیاه در شرایط کنترل علف هرز و عدم کنترل علف هرز بررسی شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان انجام شد. دو نوع تک کشتی (کشت خالص سیاه دانه و کشت خالص شنبلیله) و سه ترکیب مخلوط (25% سیاه دانه + 75% شنبلیله ، 50% سیاه دانه + 50% شنبلیله ، 75% سیاه دانه + 25% شنبلیله) به عنوان فاکتور اول و دو نوع مدیریت علف های هرز (کنترل علف هرز و عدم کنترل علف هرز) به عنوان فاکتور دوم مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین اثرات مورد بررسی ارتفاع گیاه در کشت مخلوط 50:50 در تیمار کنترل علف هرز بیشترین مقدار و در کشت خالص در تیمار عدم کنترل علف‌هرز کمترین بهدست آمد. صفات تعداد شاخه جانبی و تعداد غلاف در بوته، بالاترین میزان را با تیمار کنترل علف هرز و کمترین میزان را با تیمار عدم کنترل علف هرز حاصل شد. صفت وزن هزار دانه بیشترین مقدار آن در کشت مخلوط 50%: 50% و کمترین مقدار در کشت خالص حاصل شد. صفت درصد روغن بالاترین میزان حاصل از کشت خالص و کمترین مقدار حاصل از کشت مخلوط به نسبت 25:75 به دست آمد. نتایج نشان داد که تیمارهای کشت مخلوط، عملکرد دانه را به طور معنی‌داری نسبت به کشت خالص افزایش دادند. به طور کلی می‌توان توصیه کرد که کشت سیاه‌‌ دانه و شنبلیله، ضمن مهار علف‌های هرز مزرعه شنبلیله، کارایی استفاده از زمین را افزایش می‌دهد