به قطع جریان صفرا از کانالیکول های صفراوی به روده کلستاز گفته می شود. از عوارض کلستاز می توان به آسیب های بافت مغز از جمله هسته های مجاوربطنی (PVN) و فوق بصری (SON) هیپوتالاموس اشاره کرد. تحقیقات نشان داده که چای سبز دارای اثرات؛ ضد التهابی، نوروپروتکتیو، تعدیل کننده میزان نیتریک اکساید وخاصیت آنتی اکسیدانی می باشد، بنابراین در این مطالعه به بررسی اثر چای سبز بر بهبود آسیب ناشی از کلستاز بر بافت هسته های مذکور پرداخته شد. مواد و روش‌ها : این مطالعه روی موش‌های نر نژاد ویستار در شش گروه انجام شد، سه گروه شاهد، شم (جراحی بدون بستن مجرای صفراوی) و کلستاز (بستن مجرای صفراوی) که به آنها آب داده شد و سه گروه دیگر به همین ترتیب که عصاره چای سبز (0.5%) دریافت کردند. سپس از روش هیستویکنیک برای بررسی نمونه‌ها استفاده شد. نتایج: بررسی بافتی هسته های PVN , SON در گروه کلستاتیک بیانگر وقوع نکروز بافتی و هتروکروماتینه شدن سلول‌ها و افزایش ضخامت بافتی بود در صورتی که تغییری در بافت گروه کنترل و شم دیده نشد. در گروه کلستاتیک که عصاره چای سبز نوشیدند، نکروز بافتی و سلولهای هتروکروماتین کاهش یافته، تراکم سلول های سالم افزایش و ضخامت بافت کاهش یافته بود و دربافت های مربوط به نمونه های شم و کنترل که چای سبز نوشیده بودند هیچ تغییری مشاهده نشد. بحث: مطالعات نشان داده که عصاره چای سبز منجر به تعدیل نیتریک اکساید، کاهش التهاب و حفاظت از بافت عصبی می شود. مشاهده شده که در طی کلستاز آسیب های بافتی در کبد و مغز بویژه هسته های PVN, SON ایجاد می‌شود. کاربرد عصاره چای سبز در این مطالعه میزان این عوارض را تعدیل و منجر به بهبود شد.