اين تحقيق با هدف بررسي اثر آللوپاتيک دو گياه دارويي بومادران و خاکشير بر جوانه زني و استقرار گياهچه گياه زراعي خربزه در دو آزمايش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفي با 4 تکرار در محيط کشت پتري ديش و گلدان (خاک) در شهرستان زرين دشت اجرا گرديد. تيمار هاي آزمايش شامل عصاره هاي دوگياه دارويي در 4 غلظت 25، 50، 75 ، 100 درصد و آب (شاهد) مي باشد. با افزايش غلظت عصاره هر دو گياه بومادران و خاکشير درصد و سرعت جوانه زني بذرها بصورت معني داري در هر دو نوع کشت و طول ساقه چه و ريشه چه در پتري ديش کاهش يافت. وزن تر و خشک بوته ها در گلدان در غلظت هاي مختلف اختلاف معني داري با هم نداشتند. در هر دو کشت پتري ديش و خاک بيشترين کاهش درصد جوانه زني بذرها مربوط به غلظت 100% خاکشير به ترتيب با0% و54.5% بود. بيشترين کاهش سرعت جوانه زني بذرها در پتري ديش مربوط به عصاره 100% خاکشير (0%) و درگلدان مربوط به عصاره 100% بومادران (58/9) و خاکشير(41/10) و بيشترين کاهش طول ساقه چه و ريشه چه در پتري ديش مربوط به عصاره 100% خاکشير بود. بررسي نتايج نشان مي دهد که لازم است قبل از شروع کشت گياه خربزه اقدام به جمع آوري باقيمانده دو گياه دارويي نمود يا به کشت نشايي يا تناوب روي آورد.