گل محمدی یکی از مشهورترین گونه های معطر جنس رز می باشد که اهمیت اسانس و روغن ان در تولید دارو و لوازم آرایشی و همچنین در تولید گلاب بر همگان مشهود است. با توجه به زمان بر بودن و وجود مشکلاتی از جمله کمبود پایه های مادری و انتقال بیماری ها از طریق تکثیر رویشی، امروزه استفاده از تکنیک کشت بافت در ازدیاد این گیاه نقش بسزایی را دارد. ریزازدیادی یکی از روشهای کشت درون شیشه ای می باشد که می توان در مدت زمان کم تعداد انبوهی گیاهچه‌ی سالم را با کمترین هزینه تولید کرد. در این پژوهش پس از ضدعفونی نمونه ها با بنومیل 2 در هزار و هیپوکلرید سدیم 5/2 درصد نمونه ها در محیط کشت MS پایه استقرار داده شدند و پس از گذشت 18 روز به محیط های مختلفی که به عنوان تیمار طراحی شده بودن منتقل شدند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر محیط های مختلف بر پرآوری و همچنین فاکتورهای مانند: تعداد گره، تعداد برگ، طول نوساقه ها و وزن کالوس می باشد. بعد از گذشت 45 روز از کشت ریزنمونه ها، فاکتور های مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت و بهترین محیط‌ها به منظور جلوگیری از زردی نمونه ها و کلروز آنها مشخص شدند محیط شماره 4 با نسبت آمونیوم به نیترات 1700/1450 و محیط OBH بهترین ترکیب محیطی برای جلوگیری از نکروز شدن و زردی ریز نمونه ها بودند.