به منظور ارزیابی اثرات تغذیه‏ای سطوح مختلف عصاره الکلی‏ دارچین (500، 1000 و 2000 میلی گرم)، بر صفات بیولوژیکی و فلور باکتریائی دستگاه گوارش زنبور عسل آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در انکوباتور مرکز تحقیقات کشاورزی منابع طبیعی اصفهان انجام شد. مقایسه میانگین بین تیمارهای آزمایشی نشان داد که بیشترین طول نیمه عمر (50 درصد تلفات) مربوط به گروه شاهد و برابر 44 روز و كمترين تلفات در سن 20 روزگی نیز مربوط به تیمار شاهد 33/15درصد بود (05/0>p). میزان مصرف غذا در 20 روزگی در تیمار‏های سطوح مختلف دارچین نسبت به گروه شاهدتفاوت معنی‏داری دیده نشد. اما مقایسه میانگین‏ها نشان داد بیشترین میزان مصرف خوراک مربوط به عصاره الکلی دارچین 2000 میلی گرم با83/34 گرم بود. مقایسه سطوحآزمایشی اثر معني‌داري روي میزان جمعیت باكتري‌هاي لاکتوباسیل در دستگاه گوارش زنبور عسل نشان داد (05/0>p). بیشترین میزان جمعیت لاکتوباسیلوس مربوط دارچین 2000 میلی گرم(24/8 لگاریتم تشکیل کلنی بر گرم)بود.کمترین میزان جمعیت باکتری‌های کلی فرم مربوط به تیمار شاهد (38/6 لگاريتم تشكيل كلني برگرم)بود که با سطح 1000 میلی گرم دارچین اختلاف معنی‏داری دیده نشد. کمترین میزان جمعیت باکتری‏های کلی فرم مربوط به گروه شاهد (38/6 لگاريتم تشكيل كلني برگرم) بود. عصاره الکلی دارچین می‏تواند بعنوان جایگرینی برای افزایش باکتری‏های لاکتو باسیل در زنبور عسل مورد استفاده قرار گیرد. بایستی توجه کرد با بررسی‏های بعمل آمده تحقیقی در این زمینه انجام نگرفته است.