کلزا (Brassica napus L.) به عنوان یکی از مهمترین گیاهان روغنی جهان بعد از سویا و نخل روغنی سومین گیاه تولید کننده این ماده غذایی به شمار می‏آید. به منظور تولید حداکثری کلزا، تامین عناصر غذایی خصوصا عناصر پرمصرف در دسترس و یا اصلاح گیاه درجهتی که بتواند از حداکثر عناصر غذایی موجود استفاده کند از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. فسفر یکی از شش ماکرومغذی پر مصرف در رشد گیاهان می‏باشد که تا 2/0% وزن خشک گیاه را تشکیل می‏دهد. این عنصردر ‏ساختار مولکول‎‏‎های اساسی شامل اسید‏های نوکلئیک، فسفولیپید‏ها و ‏ATP‏ حضور دارد. همچنین در کنترل فعالیت آنزیم‏های اساسی، تنظیم مسیرهای متابولیک سلول و فرایند‏های حیاتی از جمله فتوسنتز، انتقال ‏انرژی و فعالیت برخی هورمون‏ها دخیل می‏باشد. تامین فسفات کافی برای توسعه و ریشه‏دهی زودتر گیاه کلزا و همچنین تولید شاخ و برگ بیشتر در مدت زمان کوتاهتر، از اصول اساسی زراعت کلزا محسوب می‏شود. یکی از راه کارهای گیاهان به منظور افزایش دسترسی به فسفر، افزایش بیان اسید فسفاتازها می‏باشد. اسید فسفاتازهای ارغوانی، مهمترین گروه اسید فسفاتازها می‏باشند که در حفظ هومئوستازی فسفات در گیاهان گوناگون دخالت دارند. یکی از روش‏هاي بررسي تاثير بيان ژنها، بيان آنها در سيستم‏هاي غير همسان يا هترولوگ مي‏باشد كه مي‏تواند روش موثري در جهت تعيين عملكرد ژن‏ها باشد. در این مطالعه به منظور ایجاد گیاهان بیش بیان (OE)، ژن AtPAP26 گیاه آرابیدوپسیس تالیانا تحت پیش‏برنده CaMV-35S با استفاده از اگروباکتریوم به رقم ساری گل گیاه کلزا منتقل شد و تغییرات وزن تر و خشک ناشی از انتقال این ژن در گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاهان طبیعی در سه شرایط فقدان فسفات (-P با غلظت صفر mM فسفر)، فسفات کافی (+P با غلظت mM 2/1 فسفر) و فسفات مازاد (+P mM 3 فسفر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر افزایش معنی‏دار 9/1 و 1/2برابری به ترتیب در وزن تر و خشک گیاهان OE در مقایسه با گیاهان طبیعی رشدیافته در محیط -P بود. این تغییر در محیط +P با غلظت فسفر mM 2/1 به ترتیب 9/1 و 9/1 برابر و در محیط +P با غلظت فسفر mM 3 معادل 5/1 و 4/1 برابر بود. افزایش وزن تر و خشک گیاهان OE در مقایسه با گیاهان WT در هر سه محیط حاکی از عملکرد دوگانه AtPAP26 و بنابراین قابلیت استفاده بیشتر گیاهان از منابع فسفر درون سلولی و نیز خارج سلولی می‏باشد.