ازمک (Lepidium draba) یک علف هرز چند ساله با سیستم ریشه عمیق و متعلق به خانواده شب بو (Brassicacea) است . این گیاه غنی از گلوکوزینولات گلوکورافانین است که می تواند در حضور میروزیناز به ایزوتیوسیانات سولفارافان تبدیل شود . این متابولیت دارای اثرات زیستی و بیولوژیکی مختلفی از قبیل فعالیت های آنتی اکسیدانی ، آنتی باکتریایی ، ضد التهابی ، ضد قارچی است و در تنظیم چرخه سلولی ، مهار رشد و تکثیر سلولهای سرطانی موثر می باشد . در این تحقیق ، اثر غلظت های مختلف ساکارز (صفر (به عنوان شاهد) ، 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) بر تولید سولفارافان در گیاهچه های 7 روزه L. draba در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تکرار مستقل مورد بررسی قرار گرفت و مقدار سولفارافان با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC) سنجیده شد . نتایج حاصل نشان داد، با افزایش غلظت ساکارز میزان تولید سولفاران نسبت به نمونه شاهد افزایش معنی داری یافته بود. نتایج حاصل نشان دهنده اثرات مثبت ساکارز بر سنتز گلوکوزینولات گلوکورافانین به عنوان پیش ماده سنتز سولفارافان می باشد .