اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) گیاهی معطر از خانواده نعناعیان است که در صنایع غذایی و داروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آزمایش‌های فیتوشیمیایی نشان می‌دهد که لینالول و لینالیل استات، ترکیبات اصلی روغن فرار این گیاه را تشکیل می‌دهند. این ترکیبات آرام بخش بوده و در درمان افسردگی موثر شناخته شده‌اند. تحقیقات مختلف نشان می دهد که کشت سلولی این گیاه می تواند در تولید ترکیبات دارویی با ارزش موثر باشد. به همین منظور این مطالعه با هدف بررسی اثر تیمارهای هورمونی مختلف بر رشد سلول‌ها در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه اسطوخودوس انجام شد. بدین منظور قطعات برگی از شاخه های 15-10 سانتی متری جدا شده و پس از ضدعفونی سطحی به عنوان ریزنمونه مورد استفاده قرار گرفتند. ریزنمونه‌ها در محیط کشت جامد B5 حاوی 2 میلی‌گرم در لیتر 2,4-D و 2 میلی‌گرم در لیتر BA کشت شده سپس به اتاق رشد با شرایط روشنایی انتقال یافتند. جهت تهیه سوسپانسیون سلولی، 5/1 گرم از کالوس‌های 50 روزه به محیط کشت مایع B5 حاوی تیمارهای هورمونی مختلف شامل 2,4-D (2/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) و BA (2/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) منتقل شدند. سپس ارلن‌ها در شرایط روشنایی و بر روی شیکر با سرعت rpm 110 نگهداری شدند. پس از گذشت 1 ماه از استقرار کشت سوسپانسیون سلولی، صفاتی از قبیل وزن تر و خشک سلول‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج، تفاوت معنی‌داری را بین تیمارهای مختلف از لحاظ صفات مورد بررسی در سطح 5 درصد نشان دادند. بطوری‌که تیمار هورمونی حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر 2,4-D و 2/0 میلی گرم در لیتر BA بیشترین وزن خشک و تیمار حاوی 1 میلی گرم در لیتر 2,4-D و 1 میلی گرم در لیتر BA بیشترین وزن تر را در بین سایر تیمارها داشتند.