فعالیت‌های صنعتي مختلف، كاربرد حشره‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و كودهاي شيميايي محیط‌زیست و اکوسیستم‌های زراعي را آلوده كرده است. مشكل اصلي كه اين عوامل ايجاد می‌کنند اين است كه باعث تجمع غيرطبيعي عناصر کم‌مصرف و فلزات سنگين در اين اکوسیستم‌ها می‌شوند. غلظت بالاي عناصر مانند كادميوم، مس، نيكل، كروم، روي، منگنز، كبالت و... منجر به اثرات منفي بر روي رشد و عملكرد گياهان زراعي و همچنين كيفيت توليدات كشاورزي خواهد شد. اين عناصر نهایتاً وارد زنجيره غذايي شده و زندگي موجودات زنده را به خطر می‌اندازند. اخیراً تكنيك گیاه‌پالایی به‌عنوان يك روش مؤثر و ارزان جهت تصفيه و پالايش محیط‌زیست موردبررسی و مطالعه قرارگرفته است. در اين روش گونه‌های گياهي مختلف جهت استخراج، حفظ و تثبيت يا تجزيه مواد آلاينده مختلف من‌جمله عناصر کم‌مصرف و كمياب، تركيبات آلي و عناصر راديواكتيو، به كار می‌روند. گونه‌های گياهي براي اين هدف از مکانیسم‌های مختلفي همچون تجمع بیش‌ازحد، تصفیه‌ی ریشه‌ای و تغيير شكل دادن بهره می‌برند. گياهان بيش انباشتگر، غلظت‌های خيلي بالاي فلزات سنگين را بيش از 10 تا 500 برابر نسبت به گياهان ديگر می‌توانند انباشت سازند و يا تحمل كنند. تاکنون شمار زيادي گونه گياهي گزارش‌شده است كه قادرند گیاه‌پالایی انجام دهند. مطالعات زيادي روي ظرفيت و توانايي گياهان زراعي صورت گرفته است، ليكن مشكلات و موضوعات مربوط به گياهان زيست پالا در اکوسیستم‌هاي زراعي زياد موردتوجه قرار نگرفته است. در اين مقاله پتانسيل گياهان براي فعالیت‌های گیاه‌پالایی و نگرانی‌ها و مشكلاتي كه ممكن است در اکوسیستم‌هاي زراعي قابل‌تأمل باشد، موردبحث و بررسي قرار می‌گیرند.