به منظور بررسی اثر سطوح تنش خشکی (100، 75، 50، 25 درصد نیاز آبی و دیم) بر روی صفات مورفولوژیکی و عملکرد ارقام حساس (گاسکوژن و سایونس) و مقاوم (آذر2) به خشکی گندم آزمایشی به صورت کرت¬های خرد شده در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تنش باعث کاهش طول ساقه، طول پدانکل و طول اکستراژن شد. که این کاهش طول صفات در ارقام حساس به خشکی گاسکوژن و سایونز نسبت به آذر2 بیشتر بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در بین رقم مقاوم به خشکی آذر 2 نسبت به ارقام حساس گاسکوژن و سایونز در ارتباط با طول پدانکل و طول اکستراژن وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با افزایش شدت سطح تنش عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی ارقام کاهش پیدا کرد که این کاهش عملکرد در رقم گاسکوژن، سایونز و آذر2 به ترتیب بیشتر بود. اختلاف معنی داری در بین ارقام حساس و مقاوم در میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی مشاهده گردید. مقایسه میانگین نشان داد بیشترین عملکرد در شرایط نرمال آبیاری (100%) رقم گاسکوژن، سایونز و آذر2 داشتند.نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش در تیمار دیم، رقم آذر2، سایونز و گاسکوژن بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی را داشتند. نتایج حاصل نشان داد که در شرایط دیم با افزایش طول پدانکل و طول اکستراژن عملکرد بیولوژیکی و عملکرد اقتصادی افزایش پیدا کرد.