قیچ لوبیایی گیاهی علفی، پایا و چندساله، به ارتفاع 60-80 سانتی‌متر، متعلق به خانواده Zygophyllaceae می باشد. این تیره گیاهی شامل 25 جنس و 240 گونه است. پراکندگی جغرافیایی این گونه از پاکستان، ایران و عراق گرفته تا شمال افریقا، آمریکای شمالی، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا ادامه دارد. Z. fabago دارای ترکیبات فلاونوئیدی، تانن‌ها و ساپونین‌ها است که دارای اثراتی همچون: ضدالتهاب، اکسپکتورانت، ضدسرفه، کاهنده درد و رنج و ضد آسم می باشد.
مواد و روش‌ها:
پس از جمع‌آوری گیاه، اندام برگ گیاه جداسازی و زیر سایه خشگ گردید. سپس عصاره‌های آبی و اتانولی برگ آن به روش خیساندن تهیه شد. سپس عصاره‌ها با کاغذ صافی صاف گردید و با سانتریفیوژ نمودن عصاره و تبخیر حلال، عصاره‌ای صاف و خالص بدست آمد. اثر ضد باکتریایی عصاره‌های آبی و اتانولی برگ بر روی 5 باکتری بیماری زای انسانی به روش انتشار دیسک در آگار برررسی گردید. میکروارگانیسم های مورد مطالعه عبارت بودند از: اشرشیا کلی، سودومانوس آئروژنوزا، استافیلوکوکوس ارئوس، باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس سرئوس.
بحث:
بر اساس این مطالعه، عصاره آبی گیاه قیچ لوبیایی، به مراتب دارای اثرات ضد باکتریایی بیشتری نسبت به عصاره الکلی آن است. همچنین می توان به این نتیجه رسید که با افزایش غلظت عصاره های آبی و همچنین الکلی برگ، قطر هاله عدم رشد و اثر ضد باکتریایی نیز افزایش می یابد. حساس ترین سویه باکتری در میان باکتری های مورد بررسی، سویه باکتری Bacillus cereus و مقاوم ترین سویه باکتری ، سویه باکتری Bacillus subtilisبودند.
نتیجه گیری:
اثر ضد میکروبی عصاره های برگ قیچ لوبیایی به صورت متوسط مشاهده شد که می تواند ناشی از ناکافی بودن مواد مؤثره برگ گیاه باشد. در نتیجه احتمالا بررسی اثر ضد میکروبی عصاره اندام های دیگر می تواند موثر واقع شود.