به منظور بررسي تاثير مديريت آبياري و مقادير مختلف کود گوگرد بر عملکرد گياه بادام زميني، آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوک کامل تصادفي در سه تکرار در سال زراعي 1392 در استان گيلان در شهرستان آستانه اشرفيه اجرا شد. تيمار آبياري، شامل مديريت بدون آبياري و آبياري با 50، 75 و 100 درصد نياز آبي گياه و تيمار کود گوگرد با مقادير 0، 30، 60 و90 کيلوگرم در هکتار بود. نتايج اين تحقيق نشان داد که اثر آبياري بر عملکرد بيولوژيک، دانه و غلاف در سطح احتمال پنج درصد معني دار بود. ولی اثر متقابل آبياري و کود گوگرد بر عملکرد بيولوژيک، غلاف و دانه معني دار نشد. در تيمارهاي آبياري، حداکثر عملکرد بيولوژيک، غلاف و دانه در شرايط 75 درصد نياز آبي گياه، به ترتيب 5376، 7/3417 و 2348 کيلوگرم در هکتار بود. اثر آبياري و کود گوگرد بر وزن صد دانه در سطح احتمال پنج درصد معني دار بود. مقدار وزن صد دانه در تيمارهاي 50 و 100 درصد نياز آبي گياه يکسان بود. حداکثر مقدار وزن صد دانه در شرايط بدون آبياري با ميانگين 4/74 گرم بود. در میان سطوح مختلف کود گوگرد، بيشترين مقدار وزن صد دانه با ميانگين 7/75 گرم در تيمار کودي 90 کيلوگرم گوگرد در هکتار مشاهده گردید.