کادمیوم از مهمترین فلزات سنگینی است که برای گیاهان سمی می باشد. کادمیوم فلزی بسیار سمی و آلاینده ی خاک است و از رشد ریشه و ساقه و عملکرد تولید محصولات جلوگیری می کند و بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد. سبزیجات به ویژه سبزیجات برگی امروزه به طور گسترده کشت می گردد و به دلیل آبیاری با فاضلاب های شهری و صنعتی غلظت فلزات سنگین در این گیاهان افزایش می یابد. براسینواستروئید جزو یکی از 6 گروه اصلی هورمون ها است که در گیاهان به مقادیر پایین (در حد نانو گرم) وجود دارد و سبب توسعه سلول،تقسیم سلولی و باز سازی دیواره سلولی، تمایز بافت آوندی و ... می شود. هدف از این تحقیق مطالعه اثرات ناشی از سمیت کادمیوم بر میزان قندهای احیاکننده، فلاونوئید و آنتوسیانین و تأثیر هورمون براسینواستروئید بر تنش کادمیوم می باشد. بدین منظور غلظت های 0، 200، 400 و 600 ppm کادمیوم با 3 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی گیاه ریحان اعمال گردید و هورمون براسینواستروئید در غلظت های 0، 1 و100 نانومولار یک هفته پس از اولین تنش فلز، به صورت اسپری بر روی برگ ها طی دو مرحله با فاصله زمانی سه روز استفاده شد. میزان قندهای احیاکننده، فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی بر این است که افزایش تنش فلز کادمیوم تأثیر معنی داری بر افزایش مقدار قندهای احیاکننده و کاهش میزان فلاونوئید و آنتوسینانین دارد اما استفاده از هورمون براسینواستروئید اثر تعدیل کنندگی بر روی آن ها داشته است.