اين تحقيق به منظور بررسي تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن و تنظیم‏کننده رشد سایکوسل بر عملکرد و خصوصیات زراعی گندم به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با 3 تكرار در سال 1393 در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل مقادیر کود نیتروژن در چهار سطح ( صفر بعنوان شاهد ،240،160،80 کیلوگرم در هکتار) و محلول پاشی با سایکوسل در 4 سطح (صفر یا عدم محلول پاشی ، 1500، 1000، 500 پی‏پی‏ام) بودند. رقم مورد آزمایش رقم بهاره آتیلا بود. نتايج نشان داد كه تأثير تيمارهاي مختلف نیتروژن و سایکوسل بر وزن ریشه، حجم ریشه ، ارتفاع بوته ، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه معني‌دار مي‌باشد. با افزایش‏ میزان مصرف نیتروژن و تنظیم‏کننده رشد سایکوسل بیشترین وزن ریشه، حجم ریشه ، ارتفاع بوته ، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله،بدست آمد و سطح چهارم نیتروژن یعني (تیمار 240 کیلوگرم در هکتار) از بیشترین وزن هزاردانه و عملکرد دانه در بوته برخوردار مي‏باشد و عملکرد دانه در سنبله در تیمارهای سایکوسل 0، 500، 1000 و 1500 پی‏پی‏ام به ترتیب 778/0، 868/0، 959/0 و 045/1 گرم بود.