جوانه زني سريع بذر و سبز شدن يکنواخت در استقرار موفق گياهان تحت شرايط تنش ضروري است. جوانه زني بذر يکي از مراحل فيزيولوژيکي است که به تنش خشکي بسيار حساس مي باشد. جهت افزايش مقاومت بذر هاي گوجه فرنگي جهت جوانه زدن در شرايط کمبود آب، آزمايشي بصورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي انجام گرديد. بذر هاي گوجه فرنگي رقم ريوگراند تحت شش تيمار شامل: پيش تيمار با آب و پيش تيمار با غلظت هاي صفر (شاهد)، 500، 1000، 1500 و 2000 ميکرومولار ساليسيليک اسيد قرار گرفتند و سپس در در شرايط گلخانه در سه سطح آبياري: ظرفيت زراعي کامل، 70 و 50 درصد ظرفيت زراعي در گلدان کشت شدند. نتايج نشان داد که تنش خشکي سبب کاهش شاخص و درصد سبز کردن مي گردد، در حالي که پيش تيمار با آب و 500 ميکرومول ساليسيليک اسيد موجب بهبود اين صفات تحت شرايط تنش گرديد. بيشترين شاخص سبز کردن و درصد سبز کردن مربوط به بذرهايي بود که با آب مقطر پيش تيمار شده بودند. بذرهاي پرايم شده با ساليسيليک اسيد تا سطح 1000 ميکرومولار نسبت به تيمار شاهد داراي کمترين ميانگين زماني لازم براي سبز شدن بودند که نشان دهنده افزايش سرعت جوانه زني مي باشد. همچنين کمترين زمان لازم براي شروع سبز شدن در بذرهاي پرايم شده با غلظت 500 ميکرومولار ساليسيليک اسيد در شرايط نرمال مشاهده شد . پرايمينگ روز آخر سبز شدن و گستره سبز شدن را نيز کاهش داد. استفاده از ساليسيليک اسيد در غلظت هاي بالاتر از 1000 ميکرومولار اثر منفي بر فاکتورهاي جوانه زني داشته و نتوانست اثر منفي ناشي از تنش خشکي در اين زمينه را خنثي کند. بطور کلي با توجه به نتايج اين تحقيق مي توان گفت که، پرايمينگ بذر به علت افزايش مقاومت پسابيدگي بالا در بذر ها سبب بهبود شاخص هاي جوانه زني بذر گوجه فرنگي حتي در شرايط تنش خشکي مي گردد.