به منظور دستیابی به بهترین نوع و مقادیر کود دامی و شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد کمی گیاه دارویی زنیان ، آزمایشی در مزرعه آموزشی - تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت در سال1390 انجام شد. این آزمایش با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار و 28 تیمار اجرا شد. فاکتورها شامل سه سیستم کوددهی: شیمیایی(12 تیمار)، سیستم کوددهی آلی (کود گاوی ، 3تیمار)، سیستم کود دهی تلفیقی (12تیمار) و شاهد (بدون کود) می باشند. در پایان صفاتی همچون عملکرد دانه ، وزن هزار دانه ، ارتفاع بوته مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تیمارهای کودی تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه در سطح یک درصد نشان دادند، به طوری که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 04/2851 کیلوگرم در هکتار از تیمار 20 تن کود گاوی+100،100،100 و کمترین میانگین عملکرد 11/862 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار شاهد (بدون کود) بود.تیمارهای کودی تأثیر بسیار معنی داری بر وزن هزار دانه داشته است که بیشترین وزن هزار دانه 99/0 گرم مربوط به تیمار کودی 30 تن کود گاوی+50، 50، 50 و کمترین وزن هزار دانه 88/0 گرم مربوط به تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود.تیمارهای کودی تأثیر معنی داری بر ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد داشت. بیشترین میانگین ارتفاع بوته 95 سانتی متر مربوط به تیمار کودی 30 تن کود گاوی+50، 50، 50 و 30 تن کود گاوی+0،50،50 بودو كمترين ارتفاع بوته 73 سانتیمتر مربوط به تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود. با افزایش مصرف کود نیتروژن به 100 و 150کیلوگرم در هکتار، ارتفاع بوته افزایش پیدا کرد. به طور کلی با به كارگيري سطوح مختلف كودهاي شيميايي و دامي به صورت تلفيقي و به هر ميزان در مقايسه با كاربرد جداگانه هر يك از آنها عملكرد دانه بيشتري حاصل ميشود.