خشکی از تنش¬های بسیار مهم در کاهش رشد و تولید گیاهان می¬باشد. در این راستا به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر جوانه¬زنی بذر 4 گونه گیاه آویشن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل گونه آویشن در چهار سطح (eriocalyx T.، T. daenensis، T. kotschyanus و T. vulgaris) و خشكي القا شده بوسيله پلي اتيلن گليكول با چهار سطح پتانسیل ¬اسمزی (0، 3- ، 6- ، 9- ، 12- بار) بود. نتایج آزمايش نشان داد که تیمارهای مختلف تنش خشکی اثرات قابل توجهی بر درصد جوانه¬زنی، سرعت جوانه¬زنی، طول ریشه¬چه و ساقه¬چه دارد. با افزایش میزان خشکی، درصد جوانه¬زنی بطور معنی¬داری کاهش یافت بطوریکه از 13/70 درصد در شاهد به 77/15 درصد در تيمار خشکی 12- بار رسید. تحت شرایط تنش، گونه¬های محلی (eriocalyx T. و T. kotschyanus) دارای بیشترین درصد جوانه¬زنی بودند. سرعت جوانه¬زنی گونه vulgaris T. از سایر گونه¬ها بیشتر بود. گونه eriocalyx T. دارای بیشترین طول ریشه¬چه و ساقه¬چه در بین سایر گونه¬ها بود که این مطالب بیانگر مزیت و برتری گونه¬های محلی در جوانه¬زنی در شرایط مختلف تنش خشکی است.