به منظور بررسي اثر پراکسيد هيدروژن به عنوان آنتي اکسيدان جهت کاهش صدمات ناشي از کمبود آب در گل همیشه بهار، آزمایشي به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفي با سه تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. تيمارهای مورد آزمایش شامل سه سطح پراکسيد هيدروژن، به صورت محلول پاشي( صفر، سه و شش ميلي مولار) و سه رژیم آبیاری (دو، چهار و شش روز) بودند. نتایج نشان داد اختلاف صفات اندازه گیری شده در رژیم های مختلف آبیاری و اثر متقابل با پراکسید هیدروژن در سطح احتمال 1% معنی دار بوده است. میزان پرولین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در تیمار 6 روز آبیاری و پراکسید هیدروژن 6 میلی مولار افزایش یافت. به نظر مي رسد كه در شرايط تنش كم آبي، محلول پاشی پراکسید هیدروژن تاثير محسوسي بر خصوصيات بیوشیمیایی در گياه هميشه بهار دارد.