به‌منظور بررسي تأثیرات مقادير مختلف بقاياي جو، نوع شخم و میزان كود نيتروژن بر درصد سبز شدن و صفات رشدی پنبه رقم خرداد، آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل با سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش، عامل اصلی دو سطح خاک‌ورزی، شامل خاک‌ورزی معمول (شخم برگردان دار) و کم خاک‌ورزی (با دیسک) بود و عامل فرعی شامل ترکیب فاکتوریل دو سطح نیتروژن (50 و 150 کیلو‏گرم در هکتار) و پنج سطح بقایا (صفر، 77، 154، 231 و 308 گرم در مترمربع) بودند که به‌صورت فاکتوریل در کرت‏های فرعی به‌صورت تصادفی توزیع گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که نوع شخم و سطوح بقایا اثر معنی‌داری بر درصد سبز شدن گیاه پنبه داشت، با افزایش بقایای جو در هر دو سیستم شخم درصد سبز شدن پنبه از یک‌روند کاهشی پیروی کرد به‌طوری‌که بیشترین و کمترین درصد سبز شدن به ترتیب در تیمار شخم برگردان دار و بقایای صفر و تیمار شخم دیسک با بقایای 308 گرم در مترمربع مشاهده شد. همچنین بیشترین سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک کل در سیستم شخم برگردان دار همراه با بقایای صفر و نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. به‌طورکلی نتایج نشان می‌دهد که سیستم شخم معمول (برگردان دار) همراه با برگشت بقایا و نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار نسبت به برگشت بقایا همراه با دیسک بر روی سبز شدن، سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک کل در سال اول کشت برتری دارد.