فی¬جوآ یکی از میوه¬های نیمه گرمسیری است و می¬تواند به دلیل ارزش غذایی مناسب و برخورداری از انواع ویتامین¬ها، در صنایع دارویی استفاده شود. این میوه ید قابل جذب بالا داشته و سبب درمان بیماری گواتر می¬شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر روش برداشت بر روی مقدار ید و ویتامین ث میوه فی¬جوآ در اکوتیپ گرگان می¬باشد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نوع برداشت شامل جمع¬آوری میوه¬ها از روی درخت و از روی زمین بوده است. نتایج نشان داد که اثر روش برداشت بر مقدار ید و ویتامین ث میوه فی¬جوآ در سطح 1 درصد معنی¬دار بوده است. براساس نتایج مقایسه میانگین¬ها بیش¬ترین مقدار ید (ppm 63/11) مربوط به روش برداشت از درخت و کم¬ترین آن (ppm 34/6) مربوط به روش برداشت از زمین بوده است. همچنین بیش¬ترین مقدار ویتامین ث (92/29 میلی¬گرم در 100 گرم وزن تر) مربوط به روش برداشت از درخت و کم¬ترین آن (76/22 میلی¬گرم در 100 گرم وزن تر) مربوط به روش برداشت از زمین بوده است.نتیجه گیری می شود به منظور حفظ صفات کیفی و ظاهری، برداشت میوه قبل از ریزش انجام شود.