حفاظت از تنوع گیاهی برای توسعه پایدار، امری اجتناب ناپذیر است. طی دهه‌های اخیر ورود گونه‌های گیاهی بیگانه و مهاجم و به دنبال آن شیوع آفات، جمعیت گیاهان بومی و طبیعی استان بوشهر را تحت تاثیر قرار داده است و باعث از بین رفتن یا کاهش برخی از گونه‌ها شده است. امروزه یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش تنوع زیستی گونه‌های، جمع‌آوری گیاهان وحشی برای استفاده دارویی، غذایی، تعلیف دام و یا توسعه شهرها و گاهی تجاوز کشاورزان به اراضی ملی و شخم و زراعت آن می‌باشد. حال با توجه به اینکه از بین 400000 گونه گزارش شده گیاهی در جهان، در حدود 8% جزو گونه‌های مورد تهدید هستند و دو سوم نیز در خطر انقراض قرار دارند. بنابراین برای جلوگیری از این سرعت بخشیدن به اینگونه مخاطرات، جمع‌آوری، حفظ و نگهداری گونه‌های گیاهی و هم چنین جمع‌آوری بذور سالم آن‌ها در شرایط مطوب امری ضروری است تا در گام‌های بعدی بتوان اقدام به کشت، حمایت و حفاظت آن‌ها پرداخت. به‌منظور سهولت كار و شناسایی و پراکنش گیاهان دارویی در استان از مناطق جلگه‌ای و کوهستانی (شهرستان‌های دشتستان، دشتی و جم) و مناطق ساحلی (بخشی از شهرستان‌‌های بوشهر، گناوه، ديلم، تنگستان، دیر، كنگان و عسلویه) از ارتفاع صفر (ساحل دریا) تا ۱۸۶۰ متر (کوه خورموج) جمع‌آوری انجام شد. در کل 850 نمونه گیاه دارویی متعلق به 47 تیره، 134جنس و 172 گونه پس از پیمایش صحرایی، شناسایی و جمع‌آوری شدند. گونه‌های دارویی جمع‌آوری شده از شهرستان‌های دشتستان (241 نمونه)، تنگستان (122نمونه)، دشتی (102نمونه)، دیر (95 نمونه)، کنگان (75 نمونه)، عسلویه (51 نمونه)، بوشهر (48 نمونه)، گناوه (47 نمونه)، جم (46 نمونه) و دیلم (30 نمونه) بود که بیشترین جنس‌‌ها متعلق به تیره‌های Compositae، Gramineae، Umbelliferae، Papilionaceae است و بیشترین تنوع گونه‌ای متعلق به تیره‌های Compositae، Papilionaceae، Labiatae، Gramineae، Umbelliferae و Cruciferae است.