تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، مانند ایران است. کاربرد برخی مواد، نظیر پلیمرهای سوپرجاذب درخاک، باعث کاهش آبشویی کودها، افزایش نگهداری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب می شوند. به منظور ارزیابی تأثیر کاربرد سوپرجاذب و دور آبیاری بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و محتوای آب نسبی گل همیشه بهار، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد و اثر دو فاکتور پلیمر سوپرجاذب با مقادیر (5/10، 21، 5/31 و 42 گرم بر کیلو گرم خاک) و دور آبیاری ( 2، 4و 6 روز) بررسی شد. در این آزمایش استفاده از سوپرجاذب تأثیر مثبت و معنی داری در سطح یک درصد بر صفات مورفولوژیکی شامل وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه، محتوای آب نسبی اندام هوایی و محتوای آب نسبی ریشه داشت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان صفات ارزیابی شده مربوط به دور آبیاری 2 روز و 42 گرم بر کیلو گرم خاک، پلیمر بوده و کمترین آن در تیمار شاهد با دور آبیاری 6 روز می باشد. براساس نتایج بدست آمده می توان بیان داشت که کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب به علت حفظ و نگهداری آب تا حد زیادی در افزایش رشد و حفظ شادابی گل همیشه بهار مؤثر بوده است.