به ‌منظور بررسي اثرات محلول‌پاشی متانول و تنش کم‌آبی انتهای فصل رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد، ارقام جدید گندم آبی، آزمايشي به‌صورت اسپليت‌پلات-فاکتوریل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سال 93-92 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سراب چنگایی واقع در شهرستان خرم‌آباد اجرا گرديد. عامل تنش کم‌آبی در سه سطح (آبیاری نرمال، تنش خشکی ملایم، تنش خشکی شدید) به‌عنوان عامل اصلي و محلول‌پاشی متانول (عدم محلول‌پاشی متانول و محلول‌پاشی متانول با غلظت 20 درصد) و عامل رقم (رقم افلاک و رقم الوند) به صورت فاکتوریل به‌عنوان عامل فرعي در نظر گرفته ‌شدند. نتايج حاصل نشان داد كه اثر محلول پاشی متانول فقط بر صفت وزن هزار دانه معنی دار بود. همچنین اثر رقم بر عملکرد دانه، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله معنی داربود. اثر تنش کم آبی بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله معنی دار بود. محلول‌پاشی متانول عملکرد دانه رقم افلاک را در شرایط آبیاری نرمال 3/0 درصد، درشرایط تنش ملایم 8/5 درصد و در شرایط تنش‌خشکی شدید 0/5 درصد نسبت به تیمارعدم محلول‌پاشی متانول افزایش داد. این در حالی بود که عملکرد دانه رقم الوند درشرایط آبیاری نرمال4/1 درصد، درشرایط تنش ملایم 3/3 درصد و درشرایط تنش‌خشکی شدید4/0 درصد در مقایسه با شرایط عدم محلول‌پاشی متانول افزایش یافت. بر پايه نتايج حاصله مي‌توان اين گونه استنباط نمود كه رقم افلاک نسبت به رقم الوند، سازگاري بهتري با تنش خشكي داشت و در شرايط تنش خشكي شدید توانست عملكرد بالاتري را توليد نمايد. و محلول‌پاشی متانول در شرایط تنش خشکی می‌تواند در بهبود عملکرد گندم مؤثر باشد.