نارنگی یکی از مهمترین ارقام مرکبات بوده و با توجه به اینکه نارنگی انشو( Marcovich Citrus unshiu) یکی از ارقام زودرس و سال آور مرکبات می با شد، در پژوهش حاضر به منظور بررسی صفات کیفی و نیز روند تغییرات ریزش و نگهداری میوه، درختان نارنگی انشو با پایه پونسیروس، در اواخر دوره گلدهی با جيبرليك اسيد و اوره در غلظتهای مختلف به تنهایی ودر ترکیب با یکدیگر بکار گرفته شدند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 26 اردیبهشت سال 1388 با 4 تکرار و 6 تیمار شامل شاهد، جبیرلیک اسید با غلظت 15 ميلي گرم در ليتر، جبیرلیک اسید با غلظت 15 ميلي گرم در ليتر + اوره 1%، جبیرلیک اسید با غلظت 30 ميلي گرم در ليتر ، جبیرلیک اسید با غلظت 30 ميلي گرم در ليتر + اوره 1% و اوره 1% در باغات مهدشت پايين واقع در 15 كيلومتري شهرستان ساري انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار جبیرلیک اسید با غلظت 15 ميلي گرم در ليتر ، به میزان قابل توجهی درصد ریزش فیزیولوژیک تابستانه ( جودرو ) را کاهش و همچنین درصد نگهداری میوه را نسبت به شاهد افزایش داده است، در حالیکه کمترین درصد نگهداری میوه مربوط به تیمار جيبرليك اسيد با غلظت 15 ميلي گرم در ليتر+ اوره 1% بوده است. افزایش نسبت وزن پوست به قطر پوست در تیمار جيبرليك اسيد با غلظت 15 ميلي گرم در ليتر نسبت به شاهد مشاهده گردید که موجب متراکم شدن و سفت تر شدن بافت پوست و کم شدن حالت پوکی آن شد و با توجه به کاهش قطر پوست در همه تیمارها نسبت به شاهد، میوه ها دارای پوستی نازک، اما سفت شدند .