در سال های اخیر افزایش کاربرد بی رویه کود های شیمیایی و اثرات منفی این نوع کو دها بر محیط زیست موجودات زنده و به ویژه انسانها، نیاز به جایگزینی کود بیولوژیک را به عنوان یک الزام تبدیل کرده است. با توجه به کمبود مواد آلی خاک از یک طرف و فراوانی کود دامی در منطقه غرب کشور از طرف دیگر و عدم استفاده کشاورزی از کودهای دامی به دلیل وجود بذر علف-های هرز در داخل کود دامی ضرورت بازنگری و توجه دادن زارعین به مصرف این ماده مهم، به منظور حاصلخیز نمودن اراضی کشاورزی و رعایت بهداشت محیط از طریق مشارکت مستقیم زارعین در فرآوری آن، اهمیت می¬یابد.
در این تحقیق از دو روش کمپوست نمودن کود دامی شامل کمپوست گرم و ورمی کمپوست استفاده شد و با روش متداول زارعین (انباشتن تدریجی کود دامی در اطراف محل سکونت و ماندن آن در محیط باز به مدت یک یا دو سال) مقایسه ¬گردید.
نتایج حاصل از مقایسه ورمی کمپوست در دو سایت(روستا) نشان داد که درآزمایش ورمی کمپوست شرایط بهتری حاکم بوده و کرم های خاکی توانسته است در 100 در صد موارد شوری و کربن آلی و در 75 در صد موارد نسبت C/N و در 50 درصد موارد PH و در 25 در صد موارد مقدار نیتروژن ورمی کمپوست را کاهش دهند. نسبت C/N در 25 موارد بدون تغییر مانده است. مقدار فسفر و پتاسیم در 75 در صد موارد و مقدار روی در بیش از 50 درصد موارد و مقدار آهن در50 درصد موارد افزایش داشته است.
و در بخش کمپوست گرم پارامترهای شوری، نیتروژن و مس 50 درصد کاهش و 50 درصد افزایش نشان می دهد. پارامترهای کربن آلی، آهن ، منگنز و روی 50 درصد کاهش ، 25 درصد افزایش و 25 در صد عدم تغییر را نشان می دهد. فسفر و نسبت C/N در 75 درصد موارد کاهش و در 25 درصد موارد افزایش را نشان می دهد. پتاسیم و PH بترتیب در 75 و 50 در صد موارد افزایش نشان داده است. بدین ترتیب در کمپوست گرم نسبت C/N در 75 در صد موارد کاهش نشان می دهد و شوری کمپوست در 50 در صد موارد کاهش داشته است. از طرف دیگر بیشتر بودن رطوبت کود دامی از 50-60 در صد سبب ممانعت از افت کربن آلی کود دامی شده و نسبت C/N و مقادیر آهن ومنگنز را افزایش داده است .